28 Mart 2013 Perşembe

Hayat Karalaması

Hayat Karalaması

Olmak istediğin yerde olamamak öldürmeyen bir intihar gibidir.
Oranın yağmuru hep daha ıslak, güneşi hep daha sıcak, kuşları hep daha dinlenesidir. 
Tüm yaşananlar acı verirken, asıl yaşanamayanlardır hep daha fazla acı veren...
Ve zordur iki yerde de aynı anda varolmak, yokolmak bu kadar basit iken...


"Sen İstanbul'da yaşamıyorsun; İstanbul'u yaşıyorsun!" demişti bir lafının ortasında. Karşımdaki insani hiç tanımıyordum; En fazla 30 dakikalık bir konuşmuşluğum vardı, belki de daha az. Ancak o bir lafa sıgdırabilmişti tüm benliğimi. İplik söküğü misali bu denli çözülebilmek ürkütmüştü beni. Gülümsedim. İlk başta bana bu sözün verdiği acıyı örtmek için...
Ve nitekim bedenim hiçbir zaman bu kadar koşmak istememişti, başka şehire firar etmiş ruhumu yakalamak için...


Aşkı uzak mesafeden yaşamak böyle birşey. Kısıtlı vakitlere çok şey sığdırmaya çalışır insan. Lakin o kısıtlı vakitlere sığabilecek kadar basit değildik ikimiz. Söyle bana, insan yanında olduğu kişiye dahi hasret kalabilir mi? Kalabilir elbet.


Gittim. Ve hiçbir zaman ölüme bu kadar yakın olmamıştım.

Yasemin GÖKER

İstanbul'a ithafen/Yaşadığı yeri terketme arzusundaki insan mutsuz bir insandır (Milan Kundera)*

* Ayrıca çok değerli ruh ustasına teşekkürler :)  




12 yorum:

  1. Dediğin gibi insan yanında olduğu kişiye hasret kalabilir, çünkü mesafe vardır yine belki de bilinen en uzun yoldan da fazla bir mesafe en yakın olduğun anda. Bu da senin en uzak olduğun andır ve ölüme en yakın. Tabi ya Yasemin her şeyden uzaklaştın mı ölüme daha da yaklaşır insan...

    Milan Kundera bana okumayı sevdiren yazardır... Çok doğru söylüyor o lafında ve hoş geldin Yasemin birazcık uzun sürse de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Serkan, ne kadar güzel yazmışsın; Ellerine sağlık. :) Asıl mesafe uzaklıkla değil, duygularla ölçülür. Sana kesinlikle katılıyorum.
      Diğer konuya gelirsek; Evet, o kadar zor ki ayrı yerlerde aynı anda var olmak. Bedeninin olduğu yerde ruhunun, ruhunun olduğu yerde bedeninin olmaması.Ve nitekim "Yaşadığı yeri terketme arzusundaki insan mutsuz bir insandır". Öyle anlar geliyor ki...İnsan tercihlerini yapmalıdır. Mantıkla kalbin çatıştığı vakit mutluluktur en mantıklı duygu. Yani insan sevdikleriyle mutludur. Ben de bir Sonbahar'ı sevdim, bir de İstanbul'u... :)

      Sil
    2. Sonbaharı sevmeni İstanbul'a bağlıyorum... Zaten yağmurları bu denli sevmeni de sonbahara...

      Sil
    3. Yazları, ilkbaharları sevmek kolay, Serkan. :)
      Ama haklısın. Istanbul'un etkisi büyüktür, kuşkusuz...

      Sil
  2. Iyi ki yine bir yazini okudum, icim acildi. Daha cok yazmalisin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tatlı yorumun için çok teşekkürler, canım. Ben de blogunu büyük zevkle takip ediyorm, ancak son zamanda biraz "sessiz" kaldım sanırım. Daha fazla yorum yapmaya özen göstereceğim, güzel yürekli kız. :)

      Sil
  3. Dilerim olmak istediğin yerde olasın güzel insan :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel dilekleriniz için çok teşekkürler. İnşallah tez günde. Bu arada Istanbul"un haberlerini sizin bloğunuzdan alıyorum. Eksik olmayın. :)

      Sil
  4. olmak istedigin yerde olmamak cok kötü birsey ve "sen istanbul´da yasamiyorsun, istanbul´u yasiyorsun" cümlesi herseyi özetliyor bence... süper bir yazi, ellerine saglik...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuz için çok teşekkürler. :) Evet, o söz beni de derinden etkilemişti...

      Sil
  5. sevgilerimi yolluyorum bahcemdennnn

    YanıtlaSil